Ala Ya Ayuhal Saqi Adar Kasa Wo Navalha Keh Ishq Asan Namod Awal Waly Aftad Mushkilha



:دیوان حافظ کی پہلی غزل
Deewan Hafiz Ki Pehli Ghazal

منظوم ترجمہ
Manzom Tarjumah
مرزا ارشد علی بیگ
Mirza Arshad Ali Baig

شاعر
Poet

 شمس الدین حافظ شیرازی
Hazrat Shamsudeen Hafiz Sherazi

گُھما پیمانہ پِھر ساقی لبالب جام بھر دل سے
کہ عشق آساں نظر آتا ہے پُر ہے رنج و مشکل سے
Ghuma Paimana Phir Saqi Labalab Jaam Bhar Dil Se
Keh Ishq Aasan Nazar Aata Hai Pur Hai Ranj o Mushkil Se

بکھر ہی جاۓ گی خوشبو صبا کے نرم جھونکے سے
لہو ہوتا ہے دل  میرا تری اس زلفِ قاتل سے
Bikhar Hi Jayegi Khushbo Saba Ke Naram Jhonkay Se
Lahoo Hota Hai Dil Mera Teri Is Zulf Qatil Se

مجھے ہو منزلِ جاناں پہ امن و عیش کیا حاصل
جرَس فریاد کرتا ہے چلا آ بندھ کے محمل سے
Mujhe Ho Manzil e Janan Pe Aman o Aish Kia Hasil
Jaras Faryad Karta Hai Chala Aa Bandh Ke Mahmal Se

شرابِ سُرخ سے رنگ دے مصلیٰ گَر کہے مُرشد
مُرید ہوتا نہیں بیگانہ رسم  و راہِ منزل سے
Sharaab e Surkh Se Rang De Musalla Gar Kahe Murshad
Mureed Hota Nahi Begana Rasm o Rah Manzil Se

اندھیری رات ہے اور ڈر بھنور کی تند موجوں کا
ہمارا حال کیا جانیں تماشائی وہ  ساحل سے
Andheri Raat Hai Aur Dar Bhanwar Ki Tund Moujon Ka
Hamara Haal Kia Janein Tamashai Woh Sahil Se

ملِیں ناکامیاں مجھ کو ہوا بدنام میں آخر
کہاں پھر راز چھپتا ہے نکل جاۓ جو محفل سے
Milein Nakamian Mujh Ko Hoa Badnam Main Aakhir
Kahan Phir Raaz Chupta Hai Nikal Jaye Jo Mehfil Se

اگر چاہتا ہے وہ تجھ سے کبھی نہ دور ہو حافظ
بُھلا کر سب جہاں کے غم لپٹ محبوب کامل سے
Agar Chahta Hai Woh Tujh Se Kabhi Na Door Ho HAFIZ
Bhula Kar Sab Jahan Ke Gham Lipat Mahboob Kamil Se

دیوان حافظ کی پہلی غزل
Deewan Hafiz Ki Pehli Ghazal

الا يـا ايـهـا الـسـاقي ادر كـاسـا" و نـاولـها              
كه عشق آسان نمود اول ولي افتاد مشكلها
Ala Ya Ayuhal Saqi Adar Kasa Wo Navalha
Keh Ishq Asan Namod Awal Waly Aftad Mushkilha

بـبو ي نافـۀ كـاخر صـبا زان طـره بکـشايد         
زتاب جعد مشكينش چه خون افتاد در دلها
Babo e Nafa e Kakhar Saba Zan Turah Yakshayed
Zatab Ja'ad Nashkinish Che Khoon Aftad Dar Dilha

مرا در منزل جانان چه امن عيش چون هردم     
جرس فرياد ميـدارد كه بر بنديد محملـها
Mara Dar Manzil Janan Che Aman Aish Chon Hardam
Jaras Faryad Meedarad Keh Bar Bandeed Mahmalha

به مي سجاده رنگين كن گرت پير مغان گويد
كه سالك بي خبر نبود ز راه و رسم منزلها
Bah Mi Sajadah Rangeen Kun Garat Peer Maghan Gaved
Keh Salik Be-Khabar Nabood z Rah o Rasam Manzilha

شب تاريك و بيم موج و گردابي چنين هايل
كجـا داننـد حـال مـا سبـكـباران ساحـلها
Shab e Tareek o Beem Mouj o Gardabi Chaneen Hael
Kuja Danand Haal Ma Subakbaran Sahalha

همه كارم ز خود كامي به بدنامي كشيد آخر
نهان كي ماند آن رازي كزو سازند محفلها
Hama Karam z Khud Kami Ba Badnami Kasheed Akhir
Nahan Ki Mand Aan Razi Kazo Sazind Mehfilha

حضوري گر همي خواهي ازو غايب مشو حافظ
 متـي ما تلـق من تهـوي دع الدنيا و اهملـها
Huzoori Gar Hami Khuwahi Azo Ghaib Masho HAFIZ
Mati Ma Talaq Man Thavi Da'a Dunya o Ahmalha

 شمس الدین حافظ شیرازی
Shams u Deen Hafiz Sherazi

منظوم ترجمہ
Manzoom Tarjuma
مرزا ارشد علی بیگ
Poet:Mirza Arshad Ali Baig

آڈبان پینسلوانیا
Adyan Pennsylvania U.S.A

 
English Translation by unknown.
O beautiful wine-bearer, bring forth the cup and put it to my lips
Path of love seemed easy at first, what came was many hardships.
With its perfume, the morning breeze unlocks those beautiful locks
The curl of those dark ringlets, many hearts to shreds strips.
In the house of my Beloved, how can I enjoy the feast
Since the church bells call the call that for pilgrimage equips.
With wine color your robe, one of the old Magi’s best tips
Trust in this traveler’s tips, who knows of many paths and trips.
The dark midnight, fearful waves, and the tempestuous whirlpool
How can he know of our state, while ports house his unladen ships.
I followed my own path of love, and now I am in bad repute
How can a secret remain veiled, if from every tongue it drips?
If His presence you seek, Hafiz, then why yourself eclipse?
Stick to the One you know, let go of imaginary trips.


No comments:

Post a Comment

Featured post

Main tumko bhool jaonga lekin yeh shart hai Gulshan mein chal ke phool se khushbo juda karo

Main tumko bhool jaonga lekin yeh shart hai Gulshan mein chal ke phool se khushbo juda karo