Teri Khoj Wich Aqal De Khunba Jad Gaye

تیری کھوج وچ عقل دے کھنبھ جھڑ گئے

تیری بھال وچ تھوتھا خیال ہویا

لکھاں اُنگلاں گُنجھلاں کھول تھکیاں

تیری زُلف دا سِدھا نہ وال ہویا

گھگی بَجھ گئی سنکھاں دی رو رو کے

پِٹ پِٹ کے چُور گھڑیال ہویا

چِیک چِیک کے قلم دی جیبھ پاٹی

اجے حل نہ تیرا سوال ہویا

تیرے ہِجر وچ کسے نے کن پاڑے

اتے کسے نے جٹاں ودھائیاں نیں

بُوہے مار کے کسے نے چِلّے کٹے

کسے رڑے تے راتاں لنگھائیاں نیں

کوئی لمکیا کھوہ دے وچ پُٹھا

اتے کسے نے دھونیاں تائیاں نیں

تیرے عاشقاں نیں لکھاں جتن کیتے

پر تُوں مونہہ توں زُلفاں نہ چائیاں نیں

تیری سِک دے کئی تہائےمر گئے

اجے تیک نہ وصل دا جُرعہ لبھا

لکھاں سسیاں مر گئیاں تھلاں اندر

تیری ڈاچی دا اجے نہ کُھرا لبھا

کسے پُھل قران دا پاٹھ کیتا

کسے دل دا پتر کھولیا یے

کسے نیناں دے ساغر ہنگال مارے

کسے ہِک دا کھُونجا پھرولیا وے

کسے گلھاں دے دیوے دی لو تھلے

تینوں زُلفاں دی رات وچ ٹو لیا وے

رو رو کے دنیا نے راہ پائے

پر توں ہس کے اجے نہ بولیا وے

دیدے کلنج مارے تیرے عاشقاں نیں

اجے اتھرو تینوں نہ پوہے کوئی

تیری سونہہ کُجھ رون دا مزہ ای نٕیں

پُونجھن والا جے کول نہ ہوئے کوئی

تیری مانگ دی سڑک تے پیا جیہڑا

اُس نوں حِیلیاں نال پرتائیا تُوں

حِرصاں، دولتاں، حُسناں، حکومتاں دا

اوس سے راہ وچ چوگا کھِنڈایا توں

کسے قیس نوں لگا جے عشق تیرا

اُس نوں لَیلیٰ دا لیلا بنایا توں

کسے رانجھے نوں چڑھیا جے چاء تیرا

اُس نوں ہیر دی سیجے سوایا توں

ساڈے ہنجواں کیتا نہ نرم تینوں

ساڈی آہ نے کیتا نہ چھیک تینوں

اسیں سڑ گئے وچھوڑے دی اگ اندر

لاگے وسدیاں آیا نہ سیک تینوں

کسے چھنّاں بنایا جے کھوپڑی دا

توں بُلیاں نال چھوہائیاں نہ

کسے دل دا رانگلا پلنگ ڈاہیا

تیرے ناز نوں نیندراں آئیاں نہ

کسے جُتیاں سیتیاں چم دیاں

تیری بے پرواہی نے پائیاں نہ

رگڑ رگڑ کے متھے چٹاخ پِے گئے

اجے رحمتاں تیریاں چھائیاں نہ

مار سُٹیا تیریاں روسیاں نیں

پھوک سُٹیا بے پرواہی تیری

لے کے جان توں اجے نہ گُھنڈ چایا

خبرے ہور کیہہ اے منہ وکھائی تیری

جے توں مونہہ توںزُلفاں ہٹا دیویں

بِٹ بِٹ تکدا کُل سنسار رہ جائے

رہ جائے بھائی دے ہتھ وچ سنکھ پھڑیا

بانگ مُلّاںدے سنگھ وِچکار رہ جائے

پنڈت ہوراں دا رہ جائے سندھور گھُلیا

جام صوفی دا ہویا تیار رہ جائے

قلم ڈیہہ پئے ہتھوں فلاسفر دی

مُنکر تکدا تیری نُہار